قبل از پاسخ تفصیلی؛ سخن و فرمایشی کوتاه از امام حسن عسکری(ع) آورده می شود که ایشان می فرماید: «ظالمان گمان کرده‌اند با قتل من، نسل من (امامت) قطع می‌شود. خداوند گمان و قول آنها را تکذیب کرده است. نسل امامت هرگز از روی زمین قطع نخواهد شد و این سنت ثابت خداوند است».

امام یازدهم امت اسلام بلکه همه بشریت حضرت امام حسن عسکری(ع) در هشتم ربیع‌الثانی 232 هـ.ق در شهر مدینه به دنیا آمد. آن حضرت با چند تن از خلفای عباسی معاصر بود از جمله مهتدی و معتمد عباسی.

هر چند برخی از نویسندگان از فرزندانی برای آن حضرت چون موسی، فاطمه، عایشه، حسین، محمد یاد کرده‌اند اما قول مشهور این است که از ایشان تنها یک فرزند، هم نام و هم کنیه با رسول خدا(ص) متولد شده است. شیخ مفید که کتابش از اعتبار خاصی برخوردار است، می‌نویسد: امام بعد از امام حسن عسکری(ع) فرزندش بود که هم نام و هم کنیه رسول خدا(ص) بود و امام حسن(ع) به جز او فرزندی نداشت نه ظاهراً و نه باطناً، مادر این فرزند کنیزی به نام نرجس بوده است.

کلینی در کافی می نویسد: فرزندی برای امام حسن عسکری(ع) به دنیا آمد و او را محمد نام نهادند. طبرسی در اعلام الوری همین قول را ذکر کرده است و می‌نویسد فردی از امام حسن عسکری (ع) سؤال کرد: آقای من، آیا برای شما فرزندی هست؟ حضرت فرمود: بله. سؤال کرد، اگر امری اتفاق بیفتد در کجا از او می‌توانم سؤال کنم؟ حضرت فرمود: در مدینه.

علامه مجلسی در بحارالانوار می‌نویسد: اینکه حضرت مهدی(عج) برادری به نام موسی داشته باشد، این خبر غریب است.

همچنین کلینی می نویسد: معتمد عباسی چون شنیده بود که از حضرت عسکری(ع) فرزندی باقی مانده درصدد یافتن او برآمد و دستور داد عده‌ای از قابله‌ها، زنان و کنیزان آن حضرت را معاینه نمایند و اگر آثار حمل در آنها مشاهده شد گزارش کنند. نقل شده است که یکی از قابله‌ها به کنیزی شک کرد. از طرف خلیفه دستور داده شد که آن کنیز را در محلی تحت نظر قرار بدهند. سرانجام چون اثری از حمل ظاهر نشد آن کنیز آزاد گردید.

معتمد برای آنکه وانمود کند که از امام حسن عسکری(ع) فرزندی باقی نمانده و شیعیان از وجود امام بعدی نومید گردند دستور داد، میراث آن حضرت میان مادر و برادر امام حسن عسکری(ع) تقسیم شود. این تقسیم ارث دلالت بر این دارد که امام حسن عسکری(ع) فرزند دیگری نداشته‌اند و با توجه به اینکه خلیفه نتوانسته بود امام مهدی(ع) را پیدا کند بنابراین دستور می‌دهد که ارث امام تقسیم شود.

احادیث فراوانی در خصوص آن حضرت از پیامبر(ص) و معصومان(ع) نقل شده است. درباره این که امام زمان(عج) از فرزندان امام حسین است 184 حدیث از پیامبر(ص) و ائمه(ع)  نقل شده است. درباره این که 9 امام از فرزندان امام حسین(ع) هستند و دوازدهمین آن‌ها مهدی است 160 حدیث، درباره این که امام زمان(عج) نهمین فرزند امام حسین(ع) است 148 حدیث روایت شده است. همچنین علمای شیعه درباره آن حضرت کتاب‌های فراوان نوشته اند مانند غیبت نعمانی، کتاب الارشاد شیخ مفید، ج2. کتاب الغیبه، شیخ طوسی، کتاب منتجب الاثر لطف اله صافی. کتاب کمال الدین، شیخ صدوق.

علمای اهل سنت نیز با اشاره به اعتقاد شیعیان به وجود امام زمان(عج)، به ولادت آن حضرت توجه نموده‌اند.

علی بن عیسی اربلی می‌نویسد: شیعیان عقیده داشتند که از امام(ع) فرزندی باقی مانده است که امامت را بر عهده دارد زیرا تعدادی از آنان فرزند خردسال امام را قبلاً دیده بودند. ابن اثیر در نقل حوادث سال 260 هجری قمری می نویسد در این سال ابو محمد علوی عسکری(امام عسکری) وفات یافت او یکی از امامان دوازده گانه بر طبق مذهب شیعه است و پدر مهدی ای است که شیعیان عقیده دارند او موعود منتظر است.

ابن خلکان چنین می نویسد: ابوالقاسم محمد بن حسن عسکری بن علی هادی بن محمد جواد دوازدهمین امام از ائمه دوازده گانه شیعه است که لقب معروف او حجت است ولادت وی در روز جمعه نیمه ی شعبان سال 255 هجری واقع شده است. 

ذهبی از علمای بزرگ اهل سنت در کتاب العبر و کتاب تاریخ دولت های اسلامی و کتاب سیر اعلام النبلاء به ولادت امام دوازدهم تصریح کرده و در این باب به اخبار پیامبر(ص) اشاره کرده است.

کتاب‌هایی که اهل سنت درباره امام مهدی(عج) نوشته اند: علامات المهدی، جلال الدین سیوطی؛ علامات المهدی، صدر الدین قونوی؛ الکشف المخفی فی مناقب المهدی، گنجی شافعی؛ العرف الوردی فی اخبار المهدی، جلال الدین سیوطی؛ عقد الدرر فی اخبار المهدی المنتظر، مقدسی شافعی؛ رساله فی المهدی، ابن خجر مکی؛ مناقب مهدی ابو نعیم اصفهانی.

در جمع بندی مطالب گفته شده می‌توان بیان کرد که عقیدة علمای شیعه و جمعی از اهل سنت بر این است که تنها فرزند امام حسن عسکری(ع)، حضرت مهدی (عج) می‌باشد که در سال 255 ه.ق متولد شده است. امامی که به امر الهی ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد.